روز آخر

امروز روز آخریه که توی اینجام :)

قبلا بعد دفاعم کشو و shelf و نمیدونم دراور و یخچال و همه چی آزمایشگاهی رو تمیز کرده بودم

ولی استادم خواسته بود که desk خودم رو تمیز نکنم و تا امروز بمونم

و تا امروز موندم :)

و دیگه تموم شد :)

امروز موقع تموم شدن میزم یکمی گریه م گرفت

بعد به خودم گفتم مهم نیست!! فاز جدید از زندگیم داره شروع میشه.

زندگی همینه!!

با استادم خیلی حرف میزنیم

داشتم امروز بهش میگفتم که شانس اوردم که باهاش تماس گرفتم و براش اپلای کردم و خیلی کار کردن باهاش برام لذت بخش بود

الان دیگه به اون درجه رسیدم که میتونم بفهمم کی داره نایس کانادایی حرف میزنه و کی واقعی حرف میزنه

بهم گفت من شانس آوردم. تو یه همچین دانشچوی سخت کوش پرکار پرانرژی مثبت بودی. با سخت کار کردنت تونستی توی کمتر از دو سال پروژه به اون بزرگی رو تموم کنی و یه همچین مقاله خوبی ازش دراومد. هیچ سردردی به من ندادی بی صدا کار کردی این همه دانشجو تربیت کردی. 

آخه ده روز قبل یه استادی با ما تماس گرفت (از استادای بزرگ اروپاست) و گفت که مقاله ما رو دیده (با اینکه اون موقع کلا ده روز بود که مقاله چاپ شده بود) و خیلی خوشش اومده و اونها مدتهاست که (اون و سه دانشجوش) دارن یه مدلی رو طراحی میکنن ولی به نتیجه نمیرسن. و ازمون خواست که کمکش کنیم و راهشو یاد بدیم چون همه داده های حاصل از سیمولیشن ما با داده های ازمایشگاهی دستگاه ها کاملا منطبق هست و این خیلی کم اتفاق میفته. و تونستیم خیلی چیزا رو پیش بینی کنیم.

مام گفتیم اوکی و کمکشون کردیم و مشکلشون حل شد

و میخوان هم از داده های ما استفاده کنن و هم یه مدل به اسم من ساختن :) هم میخوان توی مقاله هاشون از من و استادم تشکر کنن هم اینکه ما رو دارن CITE میکنن.

و خب این یه ذره خیلی خوبه. چون بعد ده روز از چاپ شدن مقاله ما یه سایتیشن داره!!!

کلا من زمستون و خیلی بی صدا اومدم

بی صدا کار کردم

بی صدا به نتیجه رسیدم

بی صدا دفاع کردم

بی صدا مقاله مون چاپ شد و خدا رو شکر قبل از رفتنم هم چاپ شدن مقاله مو دیدم هم کمک کردن به گروهها و استادای دیگه دنیا و با افتخار و با سربلندی دارم ازینجا میرم

کلا دو سال بسیار بسیار چالشی و پر از اتفاقات سخت و شیرین و خوب و همه چی با هم بود.

خیلی چیزا یاد گرفتم.

یه مریضیم به شدت عود کرد و یه مریضی جدید در من پیدا شد.

ولی اوکی هست.

:)

خیلی خوبه ادم وقتی برمیگرده به گذشته از خودش راضی باشه.