مدرک آزاد کردن_آسایگاه سالمندان

صبای کارشناسی ارشد مهندسی 

مدرک اگه بخوای ازاد کنی

به هر حال اگه فقط برای لیسانست منتظر بمونی یه سال طول میکشه

برای فوقتم.

برای جفتشم با هم باز کلا یه سال.

پس فرقی نداره که دختر خوب.

برای کار داوطلبانه پرزنتیشن ارائه دادن برای افراد مسن در retirement house ها از طرف دانشگاه ثبت نام کردم.

برای دل خودم.

آدمای پیر رو دوست دارم.

اونایی که تو اسایشگاه هستن رو خیلی دلم میسوزه براشون.

ترحم نیست. هم دردیه.

دوست ندارم پیر بشم. پیرها رو خیلی دوست دارم. وقتی تو به من میگی هفتاد و پنج سالشه طرف، من دلم آب میره براش :)))) ولی همزمان از خودم میپرسم چجوری زنده میمونه؟ 

دوست ندارم به اون سن برسم. نهایتا توی 50 سالگی دوست دارم بمیرم.

امیدوارم که بیشتر ازون زنده نمونم.

ولی دوسشون دارم

چون دوسشون دارم میرم پیششون

میرم درباره موضوعات مختلف پرزنتیشن ارائه بدم.

هر ماه یه بار، هر بار ده دقیقه.

حسش خوبه

تو ایران هم اسایشگاه میزفتم.

رشته اول که میتونم درباره ش حرف بزنیم اجباری رشته خودم هست

دومی رو گلوبال وورمینگ انتخاب کردم. نه به خاطر علاقه فراوونم، چیزای دیگه ای هم هست که اندازه همین گلوبال وورمینگ نگرانم براشون و حتی بیشتر.

ولی نمیخوام برم درباره زندانیای سیاسی برای اینا صحبت کنم یا کودکان فقر که دپرشن بگیرن.

گلوبال وورمینگو اینا میتونن هضم کنن و حتی براش تلاش کنن که کمتر بشه.

دلم یه آدمی رو میخواد که حواسش بهم باشه.

دوستای خوبی پیدا کردم.

حوصله رابطه داشتن ندارم.

دلم یه نفرو میخواد که بتونه منو بفهمه بدون اینکه خودمو توضیح بدم.